Book Name:Faizan e Sayeduna Imaam Bukhari
حضرت محمد بن اَبِي حاتِم ۽ حاشِد بن اِسماعيل رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْهما بَيان ڪن ٿا
ته حضرت سَيدُنا امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه ننڍي عُمر ۾ اسان سان گڏ حديث جي لاءِ بَصره جي مشائخن جي خدمت ۾ حاضِر ٿيندا هئا، امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه جي علاوه اسان تمام ساٿي حديثن کي محفوظ ڪرڻ جي لاءِ لکندا هئاسين، سورهن ڏينهن (Sixteen Days) گذري وڃڻ کان پوءِ هڪ ڏينهن اسان امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه کي چيو ته توهان حديثون محفوظ نه ڪري ايترن ڏينهن جي محنت ضائع ڪري ڇڏي۔ اهو ٻڌي امام بخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه اسان کي چيو: چڱو توهان پنهنجا لکيل صَفحا کڻي اچو، پوءِ اسان پنهنجا پنهنجا صَفحا کڻي آياسين، امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه حديثون ٻڌائڻ شروع ڪيون، ايستائين جو اُنهن پندرهن هزار (15000) کان وڌيڪ حديثون بَيان ڪري ورتائون، جن کي ٻڌي اسان کي اهو گُمان ٿيندو هو ته ڄڻ اسان کي اهي روايتون امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه ئي لکرائيون آهن۔ (ارشاد الساري،ترجمۃ الامام بخاري ،۱/۵۹)
هڪ ڀيري حضرت سَيدُنا سُلَيمان بن مجاهد رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه حضرت سَيدُنا محمد بن سلام رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه جي بارگاھ ۾ حاضِر ٿيا ته حضرت سَيدُنا محمد بن سلام رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه حضرت سَيدُنا سُلَيمان بن مجاهد رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه کي فرمايائون: جيڪڏهن اوهان ڪجھ دير پهريان اچو هان ته مان اوهان کي اهو ٻار ڏيکاريان هان جيڪو ستر هزار(70,000) حديثن جو حافِظ آهي۔ اها حَيرت انگيز ڳالھ ٻڌي حضرت سَيدُنا سُلَيمان رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه جي دل ۾ امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه سان ملاقات جو شَوق پيدا ٿيو، پوءِ حضرت سَيدُنا محمد بن سلام رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه جي بارگاھ مان فارغ ٿيڻ کان پوءِ حضرت سَيدُنا سُلَيمان بن مجاهد رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه کي ڳولهڻ شروع ڪيو، جڏهن (امام بُخاري رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه سان) ملاقات ٿي ته حضرت سَيدُنا سُلَيمان بن مجاهد رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه اِرشاد فرمايو: ڇا سَتَّر