Book Name:Aala Hazrat Ka Tasawwuf
هڪدم فنا ٿي ويندو۔ (فتاويٰ رضويه ،۲۱/۵۲۵، ملخّصاً)(مدني مذاڪره قسط:10:ولي الله کی پهچان، ص۲۱)
صَدْرُالشَّريعه، بَدرُالطَّريقه حضرت علّامه مولانا مفتي محمد امجد علي اعظمي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه فرمائن ٿا: طريقت منافي شريعت (يعني شريعت جي خلاف) نه آهي، اهو شريعت ئي جو باطني حصو آهي، بعض جاهل متصوِّف جيڪي اهو چئي ڇڏيندا آهن ته طريقت ٻي شيء آهي شريعت ٻي، محض گمراهي آهي ۽ ان زُعمِ باطل (غَلَط خيال) جي سبب پنهنجو پاڻ کي شريعت کان آزاد سمجھڻ صريح ڪفر ۽ اِلحاد (ڪفر ۽ بي ديني آهي)۔ احڪامِ شرعيه جي پابندي سان ڪو ولي ڪيترو ئي عظيم هجي آجو نٿو ٿي سگھي۔ بعض جاهل جيڪي اهو بڪي ڇڏيندا آهن ته شريعت رستو آهي، رستي جي حاجت انهن کي جيڪي مقصد تائين نه پهتا هجن، اسان ته پهچي وياسين۔ سيدُ الطائفه حضرت جُنيد بغدادي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه انهن کي فرمايو: صَدَقُوْا لَقَدْ وَصَلُوْا، وَلٰکنْ اِلٰي اَينَ؟اِلَي النَّارِ اهي سچ چون ٿا بيشڪ پهتا، پر ڪاٿي؟ جهنم کي۔ (اليواقيت والجواهر،الفصل الرابع،المبحث السادس والعشرون، باختلاف بعض الالفاظ،ص۲۰۶) البت جيڪڏهن مَجذوبيت(جَذب جي حالت) سان عقلِ تڪليفي زائِل(ختم) ٿي وئي هجي جيئن غشي وارو ته ان کان قلمِ شريعت کڄي ويندو پر اهو به سمجھي وٺو جيڪو ان قسم جو هوندو ان کان اهڙيون ڳالهيون ڪڏهن نه ٿينديون، شريعت جو مقابلو ڪڏهن نه ڪندو۔ (بهارِ شريعت، حصه اوّل،۱/۲۶۵۔۲۶۷)
صَلُّوْا عَلَي الْحَبِيب! صَلَّي اللّٰه تَعَالٰي عَلٰي مُحَمَّد
پياريون پياريون اسلامي ڀينرون! تصوف جو باب نهايت ڪشادو آهي، صوفياءِ ڪرام تصوف جون مختلف تعريفون بيان ڪيون آهن، جيئن منقول آهي ته (شريعت جو پابند هجڻ) عجز ۽ اِنڪساري اپنائڻ ۽ توڪل ۽ قناعت اختيار ڪرڻ جو نالو تصوف آهي۔ (الله والوں کی باتيں،۵/۳۹)
اَلْـحَمْـدُ لـِلّٰـه عَزَّوَجَلَّ! اسان جا اعليٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه شريعت جا پابند ۽ عاجزي ۽انڪساري جا پيڪر هئڻ سان گڏوگڏ توڪل ۽ قناعت جي قيمتي دولت سان مالا مال هئا ۽ پاڻ تمام گھٽ غِذا اِستِعمال ڪندا هئا، سندن عام غِذا چڪي جي پيسيل اٽي جي ماني ۽ ٻڪري جو قَورمو هو، آخِري عُمر ۾ اها خوراڪ