الشَّیْطٰنُ فَكَانَ مِنَ الْغٰوِیْنَ(۱۷۵)    (پ۹ ، الاعراف : ۱۷۵)

اُووتلو ، پس شیطان په هغه پسے شو نو هغه د ګمراهانو نه شو.

     په تفسير صِراطُ الْجِنان کښې دي : يعنې كه مونږه غوښتلے نو د نافرمانئ كولو نه مخکښې به مو هغه منع كړے وے بيا به مونږ په هغو آيتونو باندې د عمل كولو په وجه هغه ته اوچته مرتبه وركړے وے او د اَبرارو درجے ته به مو رسولے وے ، مګر هغه خو دُنيا طرف ته مائله شو او هغه د دُنيا او د دې خوندونو ته په آخرت او د هغې په نعمتونو باندې ترجيح ورکولو کښي د خپل خواهش پيروي اوكړه. ^([1])

د بَلْعَمْ بِن باعُورَاء د لالچ سزا الله پاك داسې وركړه چې د هغه حالت د سپي په شان شو چنانچه په سيپاره 9  سُوْرۂ اَعْرَاف آيت نمبر 176 کښې دي :

وَ لَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنٰهُ بِهَا وَ لٰكِنَّهٗۤ اَخْلَدَ اِلَى الْاَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوٰىهُۚ-فَمَثَلُهٗ كَمَثَلِ الْكَلْبِۚ-اِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ اَوْ تَتْرُكْهُ یَلْهَثْؕ-     (پ۹ ، الاعراف : ۱۷۶)                                                 

مفهوم ترجمۀ کنزُ الاِیمان : او كه مونږه غوښتلے نو د آيتونو په سبب به مو هغه اوچت كړے وے خو هغه زمكه اونيوله او د خپل خواهش تابع شو نو د هغه حال د سپي په شان دے كه ته په هغه حمله اوكړې نو [هُم] ژبه را اوباسي او كه پريږدې ئې نو [هُم] ژبه را اوباسي.