نَقِـي علي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د اِستِسقاء لمُونځ ادا كړو، د هغې نه پس ئې چې څنګه د دُعا د پاره لاس اوچت كړل نو ناڅاپه په آسمان وريځې خورې شوے، لا د دُعا نه فارغ شوي هُم نه وو چې باران شروع شو او دومره ډير باران اوشو چې د خلقو كورونو ته تلل مشکل شو.

بَرَستا نہیں دیکھ کر اَبْرِ رحمت                                بَدوں پر بھی برسا دے بَرسانے والے^([1])

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!                   صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

(2) روژه مه پريږدئ

     د مولانا نَقِـي علي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د وفات كيدو نه پس خبره ده، يو ځل د رَجَبُ المُرَجَّب په مياشت كښې مولانا نَقِـي علي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د خپل شهزاده اعلٰى حضرت، اِمامِ اَهلِ سُنَّت مولاناشاه احمد رضا خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په خوب كښې تشريف راوړو، او ورته ئې اُوفرمائيل: په دې رَمَضَانُ المُبَارَك كښې به ته سخت بيماريږې، خو روژه مه پريږده.

     اعلٰى حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: هم داسې اوشو، رَمَضَانُ المُبَارَك كښې زه سخت بيمار شوم، ډاكټرانو راته اووئيل: روژه مه نيسه خو اَلْـحَـمْـدُ لِلّٰـہ! ما روژے اونيولې او د دې په بركت الله پاك ما ته شِفا راكړه، په حديثِ پاك كښې ارشاد دے: صُوْمُوا تَصِحُّوا يعنې روژه اونيسئ صحت مند به شئ. ^([2])

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!                    صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد