اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام ته اَبُو الْاَنْبِياء (يعنې د انبياؤ والد) هم وائي، حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام هغه وړومبے انسان دے چا چې باقاعده  په اهتِمام سره د ميلمه ميلمستيا كړي ده،^([1]) په دې وجه د هغوئي عَلَيْهِ السَّلام لقب اَبُو الضَّيْفَان يعنې ميلمستيا كوونكے هم دے. ^([2]) د حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام حُليه مُبارك او ظاهري شكل و شباهت د تَاجدارِ انبياء، خَاتَمُ النَّبِيّيْن، محمد مُصطَفٰى صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم سره ميلاويدلو،تر دې پورې چې خوږ آقا صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: كه حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام ليدل غواړئ نو خپل صاحِب (يعنې محمد صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم) ته اوګورئ. ^([3])

وہ جَدِّ مصطفےٰ ہیں، رَبّ کے خلیل ہیں                                                                 ہے نام ابراہیم، وَجِیہ و جلیل ہیں

هغه جَدِّ مُصطفٰى دے، د ربّ خليل دے            نوم ئې ابراهيم دے وجيه و جليل دے

     خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام د عراق په ښار بابِل كښې پيدا شوے وو، په هغه وخت كښې په ټوله دُنيا باندې د نمرود بادشاهي وه او د هغه دارُ الحُكومت هم بابِل وو. نمرود ډير سركشه، ډير بےبے وقوفه او ظالم بادشاه وو، داسې بدبخته بنده وو چې د خدائي دعوٰى به ئې كوله او خلق به ئې په خپل عبادت كولو مجبورول. ^([4])  

     هغه وخت چې هر طرف ته كفر و شِرك خور شوے وو، حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ السَّلام د حق د كلِمے اعلان اوكړو، د دِينِ حق تبليغ ئې شروع كړو او خلق ئې د اَلله وَحْدَهٗ لاشَرِيْك عبادت طرف ته را اوبلل. په دې سلسله كښې يو ځل د حضرت اِبراهيم عَلَيْهِ