Book Name:Ehsas e Kamtari Ki Chand Wajohat o Ilaj
اُن کے جلووں میں ہیں یہ دلچسپیاں جو وہاں پہنچا وہیں کا ہو گیا ([1])
وضاحت: د حُضُورِ اكرَم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په دِيدارِ كښې، په مبارك انداز كښې، په خوږو خوږو خبرو كښې داسې خوند دے چې څوك يو ځل ورحاضر شي نو بس د هغوئي شي [يعنې بيا د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د در نه جُدا کيدل نه خوښوي].
دل میں گَھر کرتا ہے اعدا کے ترا شیریں سُخَنْ ہے میرے شیریں سخن شُہرہ تری گفتار کا ([2])
[وضاحت: يعنې يَـا رَسُولَ الـلّٰـه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! ستاسو خوږې خبرې د دُښمنانو په زړونو هم اثر كوي. اے زما د خوږو خبرو والا آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! ستاسو د خوږو خبرو شُهرت خو په هر ځائے خور دے.]
د حديثِ پاك باقي حِصَّه: اے عاشِقانِ رسول! په كوم کس چې د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د نَبُوَّت د جلال رُعب خور وو، چې كله ئې د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم خوږې خبرې واوريدلې نو د هغه د بدن رپيدل ختم شو، بيا هغه د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په خدمت كښې خپل حاجت پيش كړو، د هغې نه پس خوږ نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اودريدلو او اوئې فرمائيل: اے خلقو! بيشكه ما ته وحي شوې دہ چې تاسو ته د عاجزئ اختيارولو حكم اوكړم. پس عاجزي اختيار كړئ! په تاسو كښې دِ يو هُم د بل