کي ٻڌائي ڇڏڻ ته ڀاءُ! ڌيان سان وڃجان، اڳيان کڏو آهي، وغيره. رستو ٻڌائڻ جون مختلف صورتون  آهن ۽ اهي سڀ رستي جي حقن ۾ شامل آهن. حديث پاڪ ۾ آهي:  تنهنجو ڪنهن ڀلجي ويل کي رستو ٻڌائي ڇڏڻ به صدقو آهي.^[1]

نوٽ: جيڪڏهن ڪو گناھ جي اڏّي جو رستو پُڇي ۽ خبر آهي ته هو اتي وڃي گناھ ڪندو، مثلاً ڪنهن شراب خاني جو رستو پڇيو ۽ ڪنهن به طرح اندازو ٿي رهيو آهي ته هو اتي وڃي شراب پيئندو، اهڙي ماڻهو کي رستو ٻڌائڻ گناھ تي مدد ڪرڻ آهي ۽ گناھ تي مدد به گناھ آهي. لهٰذا اهڙن ماڻهن کي رستو نه ٻڌايو.  

دهرائي

اڄ اسان رستي جا 4 حق سکيا: : (1):حُسْنُ الْکَلَامِ (چڱي گفتگو ڪرڻ) (2)  تَشْمِیْتُ الْعَاطِسِ اِذَا حَمِدَ (نڇ جو جواب ڏيڻ).  (3) تَغِيْثُوا الْمَلْهُوفَ (يعني حاجت مند جي مدد ڪرڻ)  (4) تَھْدُوا الضَّالَ (يعني ڀٽڪيل کي رستو ڏيکارڻ)

نوٽ: رستي جي حقوق جي متعلق تفصيلي معلومات جي لاءِ مڪتبةالمدينه جي ڪتاب  بهارشريعت، جلد: 1، حصو: 2 پڙهو.

سکڻ سيکارڻ جي  حلقن  ۾   ياد  ڪرائي  ويندڙ   دعا

گهر کان ٻاهر نڪرڻ  وقت جي دُعا

بِسْمِ اللّٰہ   تَوَکَّلْتُ عَلَی اللّٰہ لَاحَوْلَ وَلَاقُوَّۃَ اِلَّا بِاللّٰہ

 ترجمو: الله پاڪ جي نالي سان، مون الله پاڪ تي ڀروسو ڪيو، گناھ کان