دنيا دوکي جو  گهر آهي

   اي عاشقانِ رسول! هي سچ آهي، موت اچڻو آهي، اسان کي هن دنيا مان سفر جو سامان ٻڌڻو ئي ٻَڌڻو آهي. سيپارو: 4، سورة آلِ عمران، آيت: 185 ۾ الله پاڪ فرمائي ٿو:

کُلُّ نَفۡسٍ ذَآئِقَۃُ الۡمَوۡتِ ؕ وَ اِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ اُجُوۡرَکُمۡ یَوۡمَ الۡقِیٰمَۃِ ؕ فَمَنۡ زُحۡزِحَ عَنِ النَّارِ وَ اُدۡخِلَ الۡجَنَّۃَ فَقَدۡ فَازَ ؕ وَ مَا الۡحَیٰوۃُ الدُّنۡیَاۤ اِلَّا مَتَاعُ  الۡغُرُوۡرِ (۱۸۵)  (سيپارو: 4، سورة آلِ عمران، آيت: 185)

ترجموڪنزالعرفان: هر جان موت جو مزو چکڻ واري آهي ۽ قيامت جي ڏينهن توهان کي  توهان جا اجرَ پورا پورا ڏنا ويندا پوءِ جنهن کي باھ کان بچايو ويو ۽ جنّت ۾ داخل ڪيو ويو ته اهو ڪامياب ٿي ويو ۽ دنيا جي زندگي ته صرف  دوکي جو سامان آهي.

  خليفهءِ اعلٰي حضرت، مفتي محمد نعيمُ الدّين مُراد آبادي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه هن آيت جي حوالي سان فرمائن ٿا: دنيا جي حقيقت (Reality) هن مبارڪ جملي واضح ڪري ڇڏي، انسان زندگي تي مَست هوندو آهي، انهيءَ کي سرمايو (Capital) سمجهندو آهي ۽ ان فرصت کي اجايو ضايع ڪري ڇڏيندو آهي، آخري وقت ۾ ان کي خبر پوندي آهي ته ان (زندگي) ۾ بقا (Survival) نه هئي، ان کان دل لڳائڻ اُخروي زندگي (Life after death) جي لاءِ سخت نقصان ڪار ثابت ٿيو.^[1]

دنیا فانی ہے اَہْلِ دُنیا فانی                                    شہر و بازار و کوہ و صحرا فانی

دِل شاد کریں کس کے نظّارہ سے حسن                آنکھیں فانی ہیں، یہ تماشا فانی