اَلۡـحَـمۡـدُ   لِـلّٰـہِ  رَبِّ  الۡـعٰـلَـمِیۡنَ   وَ  الـصَّـلٰـوۃُ   وَ  الـسَّـلَامُ  عَـلٰی   سَـیِّـدِ   الۡـمُـرۡ  سَـلِـیۡنَ

                                           اَمَّـا  بَــعۡـدُ   فَـاَعُـوۡذُ   بِـا لـلّٰـہِ   مِـنَ   الـشَّـیۡـطٰنِ   الـرَّجِیۡمِؕ    بِـسۡمِ   الـلّٰـہِ   الـرَّحۡـمٰنِ   الـرَّحِـیۡمِؕ

                    شَانِ عُثمانِ غَنِي ^{رَضِىَ اللهُ تَعَالٰی عَـنْهُ}

نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ

(مون سنّتِ اعتڪاف جي نيّت ڪئي)

     جڏهن به مسجد ۾ داخل ٿيو، ياد اچڻ تي نفلي اعتڪاف جي نيّت ڪري وٺندا ڪريو، جيستائين مسجد ۾ رهندؤ نفلي اعتڪاف جو ثواب حاصل ٿيندو رهندو ۽ ضمنًا مسجد ۾ کائڻ پيئڻ به جائز ٿي ويندو۔

دُرودِ پاڪ جي فضيلت

     حَضرت سَيّدُنا شيخ ابوالحسن بِسطامي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه فرمائن ٿا: ”مون الله عَزَّوَجَلَّ جي بارگاھ ۾ دُعا ڪئي ته مون کي خواب ۾ ابُوصالح مُؤذن جي زيارت ٿي وڃي. منهنجي دُعا قبول ٿي ۽ هڪ رات مون انهن کي خواب ۾ تمام سُٺي حالت ۾ ڏٺو. مون انهن کان پڇيو: ”اي ابُو صالح! هتان جي ڪا خبر ڏيو.“ انهن جواب ڏنو: اي ابُو الحسن! جيڪڏهن مون سرڪارِ نامدار صَلَّي اللهُ تَعَالٰي عَلَيهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم تي دُرودِ  پاڪ جي ڪثرت نه ڪئي هجي ها ته آئون هلاڪ ٿي وڃان ها. “

(القول البدیع،الباب الثانی فی ثواب الصلاة علی رسول اللّٰه… الخ ،ص۲۶۰)

(سامانِ بخشش،ص۶۱)