هرمبلغه بيان ڪرڻ کان پهريان گهٽ ۾ گهٽ ٽي ڀيرا پڙهي

اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَ الصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ ^ط

اَمَّا بَعْدُ فَاَعُوْذُ بِاللّٰہِ مِنَ الشَّیْطٰنِ الرَّجِیْمِ ^ط  بِسْمِ اللہِ الرَّحْمٰنِ الرَّ حِیْم ^ط

نيڪيون لڪايو

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللہ                                                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا حَبِیْبَ اللہ

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا نَبِیَّ اللہ                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا نُوْرَ اللہ

درود پاڪ جي فضيلت

          حضرت سَيدُنا عبدُ الرَّحمٰن بن اَحمد رَحْمَةُ اللّٰهِ عَلَيۡه فرمائن ٿا: (هڪ دفعي غُسل دوران) حَمَّام ۾ ڪِرڻ سبب مون کي هٿن ۾ سخت تڪليف محسوس ٿي رهي هئي، پوءِ منهنجي هٿن ۾ سُوڄ به ٿي پئي، انهيءَ تڪليف جي عالَم ۾ مون کي ننڊ اچي وئي، سُتس ته خَواب ۾ جنابِ رسالتِ مآب صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جو مبارڪ چهرو نظر آيو، پاڻ سڳورن صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ مون کي فرمايو: اي منهنجا پٽ! تنهنجي دُرُود مون کي (تو ڏانهن) مُتَوَجّه ڪيو۔ صُبح اُٿيس ته مُصطَفٰي جانِ رحمت، شفيعِ اُمّت صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جي بَرَڪت سان سُوڄ ۽ دَرد جو نالو نشان تائين مٽجي چُڪو هو۔ (سعادۃ الدارین،الباب الرابع فیماورد من لطائف …الخ، ص۱۴۰)

یہ مریض مر رہا ہے تِرے ہاتھ میں شِفاء ہے             اے  طبیب!  جلد  آنا  مَدَنی  مدینے  والے

مجھے آفتوں نے گھیرا، ہے مصیبتوں کا ڈیرا                یا نبی مدد کو آنا مدنی مدینے والے

(وسائلِ بخشش مرمَّم،ص۴۲۷-۴۲۵)

صَلُّوْا عَلَي الْحَبِيب!                                                                                        صَلَّي اللّٰه عَلٰي مُحَمَّد