Book Name:Darbar Khwaja Mein Badshahon Ki Hazriyan
تي پهرو لڳائي ڪري بادشاھ حاضري جي لاءِ اندر هليا ويا. هوڏانهن فقير دانهون ڪري روئڻ لڳو ۽ روئي روئي ڪري فرياد ڪري رهيو هو: اي خواجه! پهريان صرف اکين جو مسئلو هو هاڻي ته جان جو مسئلو ٿي ويو آهي، جيڪڏهن اوهان ڪرم نه فرمايو ته ماريو ويندس. جڏهن بادشاھ حاضري ڏئي ڪري موٽيا ته ان جون اکيون روشن ٿي چڪيون هيون. بادشاھ مُسڪرائي ڪري فرمايو: تون هاڻي تائين بي دلي ۽ بنا توجھ جي گهري رهيون هئين ۽ هاڻي ته جان جي خوف کان تو دل جي تڙپ سان سوال ڪيو ته تنهنجي مُراد پوري ٿي وئي.
(خوفناک جادوگر، صفحہ:19، 20۔)
اب چشمِ شِفا سُوئے گنہگار ہو خواجہ
عِصیاں کے مرض نے ہے بڑا زور دکھایا
خواجۂ خواجگاں! غریب نواز ، غریب نواز قبلۂ عارِفاں! غریب نواز ، غریب نواز
مُرشِدِ ناقِصاں! غریب نواز ، غریب نواز رہبرِ کامِلاں! غریب نواز ، غریب نواز
حامیِ بے بَساں! غریب نواز ، غریب نواز ہیں کسِ بے کساں ! غریب نواز ، غریب نواز
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
هاڻي ته ڊاڪٽر به اکيون ڏيڻ لڳا آهن!
پيارا پيارا اسلامي ڀائرو! شايد ڪنهن جي ذهن ۾ هي سوال اُڀري ته گهرڻ ته الله پاڪ کان گهرجي ۽ اهو ئي ڏيندو آهي، هي ڪيئن ٿو ٿي سگهي ته خواجه غريب نواز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه کان ڪو اکيون گُهري ۽ اهي عطا به فرمائي ڇڏين! جواب عرض آهي ته حقيقتاً الله پاڪ ئي ڏيڻ وارو آهي، مخلوق مان جيڪو به ڪجھ به