اُولیٰ نه دے قضا شوے، د جَمعې سره چې نـمونځ کوې او د نيت کولو د پاره چې امام صاحب کوم وړومبے تکبير وائي، هغې ته تکبيرِ اُولیٰ وئيلے شي۔ اوس که مونږ لږ غور وکړو نو دلته خو تکبيرِ اُولیٰ غټه خبره ده، خلق د جَمعې سره نـمونځ قدرې نه کوي بلکې څومره داسې خلق دي کوم چې نـمونځونه قضا کوي، پۀ زرګونو خو هغه دي د کومو پۀ فهرست کښې چې نـمونځ ادا کول شامل نه دي، بس د جُمعې او اختر نـمونځ کوي، باقي ورته د روزانه 5 نـمونځونو هډو پته نه وي۔۔۔!! الله پاک دې زمونږه پۀ حال باندې رحم وکړي۔ پۀ يوه ورځ کښې پينځه نـمونځونه فرض دي او پۀ وخت باندې ادا کول فرض دي، د هر نـمونځ د پاره بيل وخت مقرر دے، پۀ هٰغه وخت کښې دننه ادا کول فرض دي، د جَمعې سره نـمونځ واجب دے، ^([1]) نـمونځ قضا کول حرام او دوزخ ته بوتلونکے کار دے، ^([2]) د شرعي مجبورۍ نه بغير جَمعه پريښودل واجب پريښودل، ناجائزه او ګناه ده۔ ^([3])

ہو گیا تجھ سے خدا ناراض اگر                                                                                        قبر سن لے آگ سے جائیگی بھر

عمر میں   چُھوٹی ہے گر کوئی نماز                                                                                 جلد  ادا  کرلے  تُو  آغفلت  سے  باز^([4])

د تکبير اُولیٰ فضائل

 پۀ حديثِ پاک کښې دي: څوک چې د الله پاک د پاره 40 ورځې د تکبير اولیٰ سره د