د خپل رَبّ رِزق خورئ او د هغه شکر ادا کوئ پاک ښار دے او بخښونکے رَبّ۔ نو هغوئي مخ واړولو نو مونږ په هغوئي زورداره سيلاب اوليږلو او د هغوئي د باغونو په عوض کښې ئې دوه باغونه هغوئي ته بدل کښې ورکړل چې په هغې کښې ترخه ميوه او جاخې (د غز په شان وړې ونې) او څه لږې شان بيرې (وې)۔ مونږه دا بدله ورکړه د هغوئي د ناشکرئ سزا او مونږه څنګه سزا ورکوو هغوئي له څوک چې نا شکره دي.خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! معلومه شوه چې د ترقئ او عروج تعلق د نوم او نسب سره نه دے، د دې د پاره دا نشي کتلے چې څوک د چا ځوي دے، د چا نمسے دے، دې ته نشي کتلے چې د چا سره زياته پيسه ده، د ترقئ او عروج د پاره کردار ته کتلے شي۔

ہم تو مائِل بہ کرم ہیں، کوئی سائِل ہی نہیں   راہ   دکھلائیں کسے ، کوئی راہ رَوِ منزل ہی نہیں

تربیتِ عام تو ہے، جوہَرِ قابِل ہی نہیں     جس سے تعمیر ہو آدم کی یہ وہ گِل ہی نہیں

کوئی قابِل ہو تو ہم شانِ کئ دیتے ہیں      ڈھونڈنے والوں کو دُنیا بھی نئی دیتے ہیں

د شعرونو وضاحت: د الله پاک کرم په ټولو کيږي، چې څوک لمن غوړولو والا خو وي، د هدايت، عروج او ترقئ لارې واضحه بيان کړے شوې دي، چې څوک تګ والا خو