Book Name:Behtreen Khatakar Kon
اقدس صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم سم ډير مُسکے شو تر دې پورې چې نَواجِذ (يعنې شاتني غاښونه مبارک) ئې ظاهر شو.[1]
اے عاشقانِ رَسُول! توبه ډير غټ نِعمَت دے، مونږ له توبه پکار ده. شبِ براءَت تشريف راوړونکې ده، د توبے شپه ده، اُمُّ المُؤمِنين حضرت عائشه صديقه رَضِىَ اللهُ عَـنْها فرمائي، سرورِ کائنات، شاهِ موجودات صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: بے شکه الله د شعبان په پينځلسمه شپه د آسمان په دُنيا باندې تجلي فرمائي او د قبيله بنو کلب د چيلو د ويښتو نه هم زيات ګنهګاران بخښي.[2]
د رواياتو مطابق د شعبان په پينځلسمه شپه يعنې شبِ براءَت شروع کيدو نه مخكښې د تير شوي کال عمل نامے راغونډولے شي، دې د پاره د دې مبارکې شپې د راتلو نه مخکښې مخکښې توبه کول او د الله پاک نه د خپلو تيرو شوو ګناهونو معافي غوښتل پکار دي.
د اسلام وړومبے خليفه حضرت ابوبکر صديق رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ بيانوي چې رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: چې کوم کَس هم څه ګناه اوکړي بيا په ښه طريقه