Book Name:Qaroon Ko Naseehat
عيال(ان جا ٻانها، ان جا محتاج آهن) آهن، الله پاڪ جو گهڻو پيارو اهو آهي جيڪو الله پاڪ جي عيال کي وڌيڪ فائدو پڄائڻ وارو هجي.[1]
ہو مرا کام غریبوں کی حمایت کرنا
درد مندوں سے ضعیفوں سے محبّت کرنا
میرے اللہ بُرائی سے بچانا مجھ کو
نیک جو راہ ہو، اسی راہ پر چلانا مجھ کو
اٰمِين بِجَاهِ خَاتَمِ النَّبِيّٖن صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم
صَلُّوْا عَلَی الْحَبِیْب! صَلَّی اللہُ عَلٰی مُحَمَّد
بني اسرائيل جي نيڪ مسلمانن قارون کي پنجين نصيحت ڪندي چيو:
وَ لَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْاَرْضِؕ-اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِیْنَ(۷۷)
ترجمو ڪنزالعرفان: ۽ زمين ۾ فساد نه ڪر، بيشڪ الله فسادين کي پسند ناهي ڪندو.[2]
هي به هڪ اهم نصيحت آهي. مطلب اهو آهي ته اي قارون! الله پاڪ تو کي مال و دولت عطا فرمايو، ربّ ڪريم توکي اهڙن انعامن سان نوازيو آهي ته هاڻي گناھ نه ڪر، انهن نعمتن کي الله پاڪ جي نافرماني ۾ استعمال ڪري زمين ۾ فساد نه مچاءِ.