چې کله ما تاسو پۀ عِلمِ دِين زده کولو کښې مصروفه وليدئ نو هُم پۀ تاسو باندې مې خرچ کړل۔

حضرت محمد بن جرير رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي:دا واقعه تيره شوه۔ د دې نه پس مونږه دوستان د حج د پاره مکې مبارکې ته حاضر شو، چې وه مو کتل نو هٰغه غير مسلمه د کعبې شريفې نه ګير چاپيره طواف کوي۔ مونږ پۀ حيرانتيا سره پوښتنه وکړه: تۀ خو غير مسلمه وې، اِسلام دې څنګه قبول کړو؟ هغۀ وه وئيل: زما بخت رابيدار شو، پۀ خوب کښې د الله پاک محبوب، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم تشريف راوړلو او اوئې فرمائيل: تا پۀ طالبِ علمانو باندې خرچه اوکړه ، د دې پۀ برکت الله پاک تا ته د اِسلام توفيق درکړے دے۔

بس هم د دې ځائے نه زما بخت رابيدار شو او ما هم هٰغه وخت (پۀ خوب کښې) د الله پاک د محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پۀ لاس مبارک باندې اِسلام قبول کړو۔ نور کرم دا وشو چې زما پۀ کور کښې 17 کَسان وو، هٰغه شپۀ د ټولو پۀ خوب کښې د نبي کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم زيارت نصيب شو، ټولو کلمه وه وئيله او مسلمانان شول۔ ^[1]

دوعالم صدقہ پاتے ہیں مرے سرکار کے دَرکا                اسی سرکار سے ملتا ہے جو کچھ ہے مُقَدَّر کا

بڑے دَربار میں پہنچایا مجھ کو میری قسمت نے                    میں صدقے جاؤں کیا کہنا مرے اَچھے مُقَدَّر کا^([2])

د عِلمِ دِين د طالبِ عِلم د مالي خِدمت کولو فضيلت

سُبْحٰنَ اللہ! خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! څومره نا اشنا شان دے۔ د صدقې کولو ډير فضائل دي، د الله پاک پۀ لار کښې د خرچ کولو ډير فضائل دي خو په خاص طور *