Book Name:2 Buland Rutba Shakhsiyat
هم نه کيږي نو کم از کم د هغوئي سره بغض مه ساتئ. بيا ئې اوفرمائيل: چا چې دا نصيحت قبول کړو، الله پاک به د هغه د پاره د خلاصي څه لاره رااوباسي.[1]
مجھ کو اے عطّار سُنّی عالِموں سے پیار ہے اِنْ شَآءَ اللہ دوجہاں میں میرا بیڑا پار ہے[2]
صَلُّوۡا عَلَى الۡحَبِيۡب صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى مُحَمَّد
د اَميرُ المُؤمِنِين حضرت عمر بن عبد العزيز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه نه مخکښې سليمان بن عبدُالمَلِک خليفه وو، يو ځل د خليفه سليمان او د حضرت عمر بن عبد العزيز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ترمينځه په څه موضوع باندې خبرې کيدلې، په دې خليفه سليمان په غُصَّه کښې اووئيل: تاسو دروغ وائې. په دې باندې حضرت عمر بن عبد العزيز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه اوفرمائيل: چې د کله نه زه په ښه بد پوهه شوے يم او ما ته پته لګيدلې ده چې دروغ انسان ته نقصان رسوي، تر نن وخته پورې مې کله هم دروغ نه دي وئيلي.[3]
خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! تاسو اوکتل! حضرت عمر بن عبد العزيز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه به د دروغو نه څومره نفرت کولو! او د دروغو نه نفرت کول هم پکار دے خو ډير افسوس! نن صبا زيات دروغ وئيل د کمال او ترقئ علامت او رښتيا کم عقلي او د
ترقئ په لار کښې خنډ ګنړلے شي بلکه بعضې وخت خو خلق د خپل مقصد د پاره د