Book Name:Behtreen Khatakar Kon
آهي، مان پنهنجي گناھ جي ڪفّاري ۾ اهو باغ راھِ خُدا ۾ صدقو ڪريان ٿي.[1]
دردِ دِل کر مجھے عطا یاربّ! دے مرے دَرد کی دَوا یاربّ!
لاج رکھ لے گنہگاروں کی نام رحمٰن ہے ترا یاربّ!
عیب میرے نہ کھول محشر میں نام ستّار ہے ترا یاربّ!
بے سبب بخش دے نہ پوچھ عمل نام غفّار ہے ترا یاربّ![2]
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
پيارا اسلامي ڀائرو! هن روايت مان اسان کي کوڙ سارا مدني گُلَ سکڻ جي لاءِ مِلن ٿا: (1): هڪ مدني گُل ته هي مليو ته اسان کي ڪڏهن به علم جي بغير پنهنجي طرف کان ڪو شرعي مسئلو نه ٻڌائڻ گهرجي، جيڪو بغير علم جي ديني مسئلا ٻڌائيندو آهي اهو پاڻ به هلاڪ ٿيندو آهي ٻين کي به هلاڪت ۾ وجهندو آهي. (2): ٻيو مدني گُل هي مِليو ته الله نه ڪري ڪو ڪنهن کي غلط مَسئلو ٻڌائي ويٺو آهي يا ڪڏهن دُرست مسئلو ٻڌائيندي ٻڌائيندي ڪا غلطي ڪري وڃي ته ان کي گهرجي ته ان جو ازالو ڪري، ڏسو! حضرت ابو هريره رَضِىَ اللهُ عَنْه کي جڏهن دُرست مسئلي جي خبر پئي ته پاڻ رَضِىَ اللهُ عَنْه ان جو ڇا ۽ ڪهڙو ازالو ڪيو: سڄو ڏينهن مديني جي گهٽين ۾ صدائون لڳائيندو رهيو ته ڪو ان خاتون جي مُتعلق ٻڌائي (ته جيئن ان کي درست مسئلو ٻڌائي سگهان) سُبْحٰنَ اللہ صحابهءِ ڪرام رَضِىَ اللهُ عَنْهم جون ادائون به نراليون آهن
ان دور ۾ ظاهر آهي ته پاڻ ۾ رابطن جا اهڙا ذريعا نه هئا جهڙا اڄ آهن *