(2) اتّفاق ۽ اتحاد

ٻئي نمبر تي الله پاڪ ارشاد فرمايو؛

وَ لَا تَنَازَعُوْا  (پارہ:10،سورۂ انفال :46)

ترجمو ڪنزالعرفان: ۽ پاڻ ۾ بي اتفاقي نه ڪيو.

هي ڪاميابي جي ٻئي شرط آهي ته اسان پاڻ ۾ اتفاق ۽ اتحاد سان رهون، پاڻ ۾ جهيڙن جهڳڙن ۽ نفساني اختلاف کان بچندا رهون. جيڪڏهن اسان پاڻ ۾ لڙائي جهڳڙو ڪنداسين ته ڇا ٿيندو؟ هتي ان جا 2 اهم بنيادي نقصان ٻڌايا ويا، فرمايو:

فَتَفْشَلُوْا  (پارہ:10،سورۂ انفال :46)

ترجمو ڪنز الايمان: نه ته توهان بزدل ٿي ويندؤ.

"هڪ هڪ ٿيندو آهي ۽ ٻه يارهن ٿيندا آهن، جيڪڏهن اسان لڙائي جهڳڙو ڪنداسين ته اسان جي طاقت گهٽ ٿي ويندي، اسان اڪيلا اڪيلا رهجي وينداسين ۽ هي ڪمزوري اسان جي اندر بزدلي پيدا ڪري ڇڏيندي. ۽ ٻيو نقصان اهو ٿيندو ته...

وَ تَذْهَبَ رِیْحُكُمْ  (پارہ:10،سورۂ انفال :46)

ترجمو ڪنزالعرفان: ۽ توهان جي هوا (قوت) ٽٽي ويندي.

هوا ويندي رهندي مطلب: توهان جي طاقت الڳ الڳ ٿي ويندي ۽ توهان جي اندر اها طاقت نه رهندي جنهن جي ذريعي توهان ڪامياب ٿي سگهو.

ناڪامين جي هڪ بنيادي وجهه

اڄ اسان پنهنجي معاشري جو جيڪڏهن جائزو وٺون ته اسان جي ناڪامين ۽ عالمي طور تي مسلمانن جي تنزلي جي هڪ وڏي وجهه اها آهي ته اسان وٽ لڙائي جهڳڙا عام آهن * ڪٿي ذات جي بنياد تي * ڪٿي نسل جي بنياد تي * ڪٿي رنگ جي بنياد تي ۽ * ڪٿي خطن جي بنياد