هن آيت ۾ ٻڌايو ويو ته انبياءِ ڪرام عَلَيْهِمُ السَّلَام پاڻ ۾ هڪ ٻي تي فضيلت رکن ٿا۔ تفسير صراط الجنان ۾ آهي: نبي هئڻ ۾ سمورا نبي سڳورا عَلَيْهِمُ السَّلَام برابر آهن، اصلِ نبوت ۾ انهن جي وچ ۾ فرق نه آهي۔ البت انهن جا مرتبا جدا آهن، خصائص ۽ ڪمالات ۾ فرق آهي، انهن جا درجا مختلف آهن، ڪجھ ڪجھ کان اعليٰ آهن ۽ اسان جا آقا صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم سڀ کان اعليٰ آهن۔^([1])

سب سے اولیٰ و اعلی ہمارا نبی                            سب سے بالا و والا ہمارا نبی

ملک کونین میں انبیا تاجدار                                   تاجداروں کا آقا ہمارا نبی

انبیا سے کروں عرض کیوں مالکو!                        کیا نبی ہے ہمارا تمہارا نبی^([2])

صَلُّوْا عَلَي الْحَبيب!                                                                  صَلَّي اللّٰهُ عَلٰي مُحَمَّد

(4):نگاهه غوثِ پاڪ ۽ دِل ۾ ذِڪر پيدا ٿيڻ

سيپاري: 29، سوره مرسلات جي پنجين آيت ۾ ارشاد آهي:

فَالْمُلْقِیٰتِ ذِكْرًاۙ(۵)

ترجمو: پوءِ ذڪر جو القاء ڪرڻ وارين جو.

هن آيت جي معني اسان ٻڌي ته اَولياءِ ڪرام ماڻهن جي دِلين ۾ ذِڪر جو شوق پيدا ڪن ٿا يعني اَولياءِ ڪرام جي صحبت ۾ ويهڻ سان، انهن جي نگاھ