الله پاڪ ان کي قرض فرمائيندو آهي ۽ ان تي ڪيئي ڀيرا اجر جو واعدو به فرمائي رهيو آهي. پوءِ ڇا سبب آهي جو اسان انهيءَ جو ڏنل مال ان جي راھ ۾ خرچ نه ٿا ڪيون. اسان کي صدقو ۽ خيرات ڪرڻ گهرجي، دل کولي ڪرڻ گهرجي. ان ۾ اسان جي ئي ڀلائي آهي. الله پاڪ قرآنِ ڪريم ۾ فرمائي ٿو:

وَ اَنۡفِقُوۡا فِیۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ وَ لَا تُلۡقُوۡا بِاَیۡدِیۡکُمۡ  اِلَی التَّہۡلُکَۃِ ۚۖۛ  (سيپارو: 2، سورة بقرة: 195)

ترجمو ڪنزالعرفان: ۽ الله جي راھ ۾ خرچ ڪريو ۽ پنهنجي هٿن سان پاڻ کي هلاڪت ۾ نه وجھو.

   يعني راھِ خُدا ۾ خرچ ڪرڻ بند ڪري يا گهٽ ڪري پاڻ کي هلاڪت ۾ نه وجهو. روايتُن ۾ اچي ٿو: انصار صحابهءِ ڪرام رَضِىَ اللهُ عَنْهم صدقو ۽ خيرات ڪندا هئا، هڪ سال انهن کي تنگدستي جو منهن ڏسڻو پيو ته انهن راھِ خُدا ۾ صدقو ۽ خيرات کي روڪي ڇڏيو، ان تي هي آيت نازل ٿي.^[1] ۽ فرمايو ويو ته راھِ خُدا ۾ مال خرچ ڪرڻ بند يا گهٽ ڪري پاڻ کي هلاڪت ۾ نه وجهو!

   پيارا اسلامي ڀائرو! معلوم ٿيو: راھِ خُدا ۾ خرچ نه ڪرڻ هلاڪت جو سبب آهي * ظاهر آهي اسان صدقو ۽ خيرات نه ڪنداسين ته معاشري ۾ غربت وڌندي ويندي * غريبن کي ڪير به پڇڻ وارو نه رهندو ۽ بُکَ وڌندي * غريب ويچارا تنگي جو شڪار ٿي ڪري خودڪشي جي واٽ اختيار ڪندا ۽ ائين معاشري ۾ ٿي به رهيو آهي * جيڪڏهن مالدار حضرات صدقو ۽ خيرات نه ڪندا ته مسجدن جو نظام ڪيئن هلندو؟ * مدرسا ڪيئن هلندا؟ * ٻارَ قرآن ۽ سنّت جي تعليم ڪيئن حاصل ڪري سگهندا؟ * اسان جي نسلن تائين دين ڪيئن پهچندو؟ ائين ئي ٻيون کوڙ صورتون آهن جو جيڪڏهن اسان صدقو ۽ خيرات ڪرڻ ڇڏي ڏيون ته خود هلاڪت جو شڪار ٿي سگهون ٿا.