Book Name:Dore Jahalat Ki Nishani
ورځ کوششونه وکړل، اُمَّت يـې رابيدار کړو، بيانونه يـې وکړل، کتابونه يـې وليکل، کور کور ته لاړل او پۀ مسلمانانو کښې يـې جذبه راپيدا کړله، ([1]) د دې محنت له وجهې د بَرِّصغير د ګوټ ګوټ نه نعره ولګيده چې
پاکستان کا مطلب کيا؟ لَاۤاِلٰہَ اِلَّا اللہ. کون ہمارے راہنما؟ مُحَمَّدٌ رَّسُوْلُ اللہ.
اخر د عاشقانِ رسول علمائے کرامو او د عوامو شريکو کوششونو رنګ راوړو، د مسلمانانو مشرانو محنت کار وکړو، د اګست 14 تاريخ وو، د رَمَضَانُ المُبَارَک مياشت وه، 27 شپه وه، پۀ داسې مبارکو سعتونو کښې، پۀ داسې برکتي شپه الله کريم مونږ ته د اِسلاميه جمهوريه پاکستان (Islamic republic of Pakistan) پۀ شکل کښې خپل ازاد ملک راعطا کړو.
کبریا کا لطف تھا اور رحمتِ شاہِ زمَن ہم کو سینتالیس میں حاصِل ہوا اپنا وَطن
ہم پہ جِدّ و جُہْدِ آزادی میں تھے سایہ فگن اَولیائے اُمَّتِ اَحْمَد، صحابہ، پنج تَن
اہلسنت و الجماعت کی مقاصد سے لگن رنگ کیسے لے نہ آتی، کیوں نہ مل جاتا وطن
سینکڑوں پیروں، ہزاروں عالموں کی دوڑ دھوپ تھی نتیجہ خیر، ہم نے لے لیا اپنا وطن
اَلْحَمْدُ لِلّٰہ! پاکستان د رَبِّ رحمان ډير لوئي احسان دے، پۀ دې باندې چې څومره هم شُکر ادا کړے شي نو کم دے. البته دلته پۀ يوه بله خبره باندې د غور کولو ضرورت دے، هغه دا چې مونږ پاکستان ولې جوړ کړے وو؟ زمونږه پۀ زرګونو عاشقانِ رسول علمائے کرامو يو ازاد ملک ولې غوښتلو؟ آيا هغوئي ته د يوې بيلې خطے ضرورت وو؟ آيا هغوئي مَعَاذَ الله! د عُهدو لالچ کولو؟ نۀ، نۀ...!! هيڅکله هم نۀ. * مسلمانانو خپل ازاد وطن دې د پاره غوښتلو چې پۀ پوره ازادۍ سره د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د غلامۍ اظهار وکړے شي * مسلمانانو ازاد وطن دې د پاره غوښتلو چې د پوره ازادۍ