کومې چې پۀ حديثونو مبارکو کښې راغلي دي، ټولې به يـې کولې۔ ^([1])

کاش چې هغۀ زما جنازه وکړي

  يو سيِّد صاحب وو، هغۀ به فرمائيل چې د هر انسان خپل ژوند ډير خوښ وي او زما هم خپل ژوند ډير خوښ دے خو صرف پۀ دې وجه چې اعلیٰ حضرت زما جنازه وکړي او ما [پۀ الله پاک باندې] اوبخښي، زۀ غواړم چې زۀ د اعلیٰ حضرت پۀ ژوند کښې وفات شم او هغوئي زما جنازه وکړي، کوم چې زما د بخښنې سبب جوړ شي۔ ^([2])

د بخښنې سبب څۀ جوړ شو۔۔۔؟

   پۀ بريلي شريف کښې نواب عزيز احمد نومې يو صاحب اوسيدو۔ پۀ ظاهره د هغوئي ژوند پۀ نيک اعمالو کښي نه وو تير شوے، چې هغوئي کله وفات شول نو اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د هغوئي جنازه وکړه۔ وروستو هٰغه نواب عزيز احمد صاحب د هغوئي کور ودانې پۀ خوب کښې وليدلو، څۀ ګوري چې نواب صاحب پۀ ډير ښه حالت کښې دے۔ کور ودانې ترينه پوښتنه وکړه: ستاسو د بخښنې څۀ سبب دے؟ نواب صاحب ووئيل: اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه زما جنازه وکړه او دومره دُعاګانې يـې وکړې چې زما ټول ګناهونه اوبخښلے شول! ^([3])

سُبْحٰنَ اللہ! څومره ښکلے شان دے زما د اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ۔۔۔!!

مصطفیٰ کا دُلارا ہمارا رضا                                                                                                                                غوثِ اعظم کا پیارا ہمارا رضا

جس کو سب اچھے کہتے ہیں اچھے میاں                                                                      ہے اس اچھے کا اچھا ہمارا رضا

غم نہیں حشر سے مجھ کو کچھ اے محبّؔ!                                                                     ہے مدد کرنے والا ہمارا رضا