Book Name:Hazrat Ibrahim Ke Waqiyat
کښې نرسې وغيره وي، زۀ ويريږم چې هسې نه پۀ دوئي مې نظر پريوځي او پۀ دغه حالت کښې مې مرګ راشي.
رُکنِ شُوریٰ حاجي علي عطّاري فرمائي: يو ځل زۀ هسپتال ته د هغوئي د تپوس د پاره تلے ووم، هٰغه وخت ما وليدل چې هغوئي به بيا بيا خپلې سترګې پټولې. ما دا وګڼله چې شايد هغوئي له خوب ورغلے دے. نو ما ترينه اجازت وغوښتو چې تاسو اوده شئ! زۀ ځم. اوئې فرمائيل: تاسو تشريف کيږدئ! ما له خوب نه دے راغلے بلکې د نرسو مخې ته د راتلو د ويرې نه سترګې پټووم د پاره د دې چې پۀ دوئي مې نظر پرينوځي. ([1])
سُبْحٰنَ الله! الله پاک دې زمونږه هم داسې حيا نصيب کړي. کاش چې د نظر ښکته ساتلو عادت مو جوړ شي.
آقا کی حیا سے جھکی رہتی نظر اکثر
آنکھوں پہ مِرے بھائی لگا قفلِ مدینہ
گر دیکھے گا فلمیں تو قیامت میں پھنسے گا
آنکھوں پہ مِرے بھائی لگا قفلِ مدینہ
آنکھوں میں سرِ حشر نہ بَھر جائے کہیں آگ
آنکھوں پہ مِرے بھائی لگا قفلِ مدینہ ([2])
صَـــلُّـــوْا عَـــلَـی الْــحَـــبِــيْــب! صَـلَّـی اللهُ تَعالٰـی عَلـٰی مُـحَـمَّد