ہُوَ الصَّادِقُ الْمَصْدُوْقُ يعني پيارا آقا، مڪي مدني مصطفى صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم صادِق به آهن، مَصْدُوق به آهن. ^([1])  يعني سچّا به آهن ۽ الله پاڪ هي شان به عطا فرمايو آهي ته جيڪو فرمائيندا آهن، ائين ئي ٿي ويندو آهي. ڪنهن شاعر ان کي هن ريت بيان ڪيو آهي: 

تمہارے مُنہ سے جو نکلی، وہ بات ہو کے رہی

کہا جو دن کو کہ شب ہے،تو رات ہو کے رہی

وضاحت:* يعني پياري آقا، رسول خدا صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم جي شان اها آهي ته جيڪو پاڻ فرمائين ٿا، اهو ئي ٿي وڃي ٿو. جيڪڏهن فرض ڪيو ته ڏينهن جو وقت هجي ۽ محبوب صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائن ته هي ڏينهن ناهي بلڪ رات آهي ته زبان مقدس مان لفظ نڪرڻ جي دير آهي فوراً رات ٿي وڃي ٿي.

بيمثال طاقت بخشي ڇڏي

هڪ صحابي رَضِىَ اللهُ عَنْهُ گذريا آهن، انهن جو اصل نالو ڪنهن کي به معلوم نه آهي. علامه ابن حجر رَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه سندن نالي جي باري ۾ 21 قول لکيا آهن، يعني ان جي نالي بابت ايترو اختلاف آهي. هي پنهنجي لقب سان مشهور آهن ۽ اهو لقب کين رسول الله صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم عطا فرمايو هو. انهن کي حضور صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم جو عطا ڪيل لقب ايترو پسند آيو جو انهيءَ لقب سان مشهور ٿي ويا. اهو لقب ڇا هو؟ لقب هو: سَفِیْنَہ. حضرت سَفِیْنَہ رَضِىَ اللهُ عَنْهُ وڏا مشهور صحابي آهن. انهن کي اهو لقب ڇو مليو هو؟ ان جي باري ۾ خود پاڻ فرمائن ٿا: هڪ ڀيرو پيارا آقا، مڪي مدني مصطفى صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم ڪٿي وڃي رهيا هئا، صحابه ڪرام رَضِىَ اللهُ عَنْهم به گڏ هئا. صحابه ڪرام رَضِىَ اللهُ عَنْهم  وٽ جيڪو سامان هو، اهو کڻڻ ۾ انهن کي