هاڻي پير و مرشد خواجه عُثمان هاروَنِي رَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه ويجھو ئي پيل هڪ سر کڻڻ جو حڪم ڏنو، مون سر کنئي ته ان جي هيٺان اشرفين (يعني سون جي سِڪن) جو ڍير پيل هو، پير و مرشِد فرمايو: هن کي کڻي وڃ ۽ فقيرن ۾ ورهائي ڇڏ۔ پوءِ مون اهي اشرفيون غريبن ۾ ورهائي ڇڏيون۔^([1])

الله اَڪبَر! اي عاشقانِ رسول! غور فرمايو! هي خواجه غريب نوازرَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه جي پنهنجي پير صاحب سان پهرين ملاقات آهي ۽ انهيء ۾ 18 هزار عالَم سندن اڳيان ظاهر ٿي ويا ته ان کان بعد پاڻ جيڪي عبادتون ڪيون، پير و مرشد جي صحبت مان فيض پاتو، ان ۾ ته خبر ناهي ڪهڙا ڪهڙا درجات نصيب ٿيا هوندا۔ اچو! محبت خواجه غريب نواز ۾ گم ٿي نعرا لڳايون ٿا، اهي نعرا اميرِ اهلسنت حضرت علامه مولانا محمد الياس قادري رضوي دَامَتّ بَرَکاتُهمُ العَالِيه جا مرتب ڪيل آهن۔

خواجۂ خواجگاں!                        غریب نواز، غریب نواز        قبلۂ عارِفاں!                                          غریب نواز، غریب نواز

سیدِ زاہِداں!                                      غریب نواز، غریب نواز        زینتِ عارِفاں!                          غریب نواز، غریب نواز

مُرشِدِ ناقصاں!                           غریب نواز، غریب نواز        رہبرِ کامِلاں!                                          غریب نواز، غریب نواز

ہادئ گمرہاں!                                  غریب نواز، غریب نواز        مصلحِ  عاصِیاں!                                غریب نواز، غریب نواز

حامیِ بےبساں!                غریب نواز، غریب نواز        ہیں کسِ بے کساں!         غریب نواز، غریب نواز

اے شہِ صالحاں!           غریب نواز، غریب نواز        ہم پہ ہوں مہرباں!               غریب نواز، غریب نواز

آقا صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ سلام جو جواب ارشاد فرمايو

خواجه غريب نواز رَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه پنهنجي پير و مرشِد جي نوازشن جو مزيد تذڪرو ڪندي فرمائن ٿا: هڪ ڀيري پير ومرشد سان گڏ حرمِ ڪعبه ۾ حاضِري