Book Name:Meraj e Mustafa Mein Seekhnay Ki Baatein

اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَ الصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ ط

اَمَّا بَعْدُ فَاَعُوْذُ بِاللّٰہِ مِنَ الشَّیْطٰنِ الرَّجِیْمِ ط  بِسْمِ اللہ الرَّحْمٰنِ الرَّ حِیْم ط

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللہ                                                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا حَبِیْبَ اللہ

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا نَبِیَّ اللہ                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا نُوْرَ اللہ

نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ  (ترجمه: ما د سُنَّت اعتكاف نِيَّت اوكړو)

د دُرُودِ پاک فضيلت

ابو عبد الوهاب شَعراني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د لسمې صدئ هجرئ ډير لوئي عالِم، ډير لوئي ولئِ کامِل دے. هغوئي ليکي: د معراج په شپه چې کله صاحب معراج نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د الله پاک په بارګاه کښې حاضر شو نو هغوئي يو آواز واوريدو کوم چې د حضرت ابو بکر صِدِّيق رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ د آواز مبارک په شان وو، اووئيلے شول: قِفْ یَا مُحَمَّد! اِنَّ رَبَّکَ یُصَلِّیْ يعنې اے محبوبه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! انتظار اوکړئ! ستاسو رَبّ صلوٰۃ فرمائي. خوږ نبي صَلَّی الله عَلَیْه وَ آلِهٖ وَ سَلَّم په زړۀ کښې سوچ اوکړو: اَ رَبِّی یُصَلِّیْ؟ آيا زما رَبّ نـمونځ کوي...؟ اوفرمائيلے شول: اے محبوبه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! هغه الله پاک دے څوک چې پخپله هم او د هغه فرښتې هم په تاسو باندې دُرُود ليږي. ([1])

فرشتے جاتے ہیں لے کر درود حضرت کو                                           اُدھر پہنچتا ہے جو تم اِدھر درود پڑھو

رسولِ پاک کے حق میں تو یہ بھی تھوڑا ہے                                                        جو اُن کے نام پہ آٹھوں  پَہر  درود پڑھو([2])

سُبْحٰنَ اللہ! څومره ښکلے شان دے زمونږه د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے


 

 



[1]... اَلْیوَاقِیْتُ وَ الْجَواہِر، جزء:2، المبحث الرابع والثلاثون فی بیان صحۃ...الخ ، صفحہ:276 بتغیر قلیل۔

[2]... نورِ ایمان، صفحہ:56، 57 ملتقطاً۔