Book Name:Meraj e Mustafa Mein Seekhnay Ki Baatein
د معراج د شپې ډيره ښکلې تحفه ده: نـمونځ. د بندګئ د حق ادا کولو د پاره کم از کم چې مونږ د نـمونځ پابندي خو کوو. کاش چې نن مونږه دا نيت اوکړو چې د دې ځائے نه پاڅم نو په صحيح معنو کښې به د الله پاک د بنده جوړيدو د پاره د الله پاک هر حکم منم او خاص طور نـمونځ خو به هيڅکله هُم نه قضا کووم. په روايتونو کښې دي: زمونږه خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د معراج په شپه د داسې خلقو خوا له تشريف يوړلو د کومو سرونه چې په کاڼو چقولے کيدل، چې کله به هم د هغوئي سر اوچقولے شو هغوئي به د مخکښې په شان ټيک شول او دا سلسله هم دغه شان روانه وه نو هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پوښتنه اوکړه: اے جبريله! دا څوک دي؟ عرض يـې اوکړو: دا هٰغه خلق دي د کومو سرونه چې به په نـمونځ کولو درنيدل (يعنې فرض نـمونځونه به يـې پريښودل). ([1])
خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! که سر معمولي شان زخمي شي نو بنده ناقلاره وي نو مَعَاذَ الله! د نـمونځونو قضا کولو په وجه که د بيلمانځه کس نازک سر فرښتو په ګټه چقول شروع کړو نو د هغه به څه کيږي! کاش! کاش! کاش! چې ټول مسلمانان پاخه نـمونځ ګزاره جوړ شي.
ہو گی دنیا خراب، آخرت بھی خراب بھائیو! تم کبھی چھوڑنا مت نماز
بےنمازی جہنّم کا حقدار ہے بھائیو! تم کبھی چھوڑنا مت نماز
قبر میں سانپ بچھو لپٹ جائیں گے بھائیو! تم کبھی چھوڑنا مت نماز
سہہ سکو گے نہ دوزخ کا ہرگز عذاب بھائیو! تم کبھی چھوڑنا مت نماز