د قبر بستره او بالښت

الله پاک په قرآنِ کريم کښې فرمائي:

وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِاَنْفُسِهِمْ یَمْهَدُوْنَۙ(۴۴) (پارہ:21، الروم:44)

[مفهوم] ترجمهٴ کنزُ الْعِرفان او څوک چې ښه کار اوکړي هغوئي د هُم خپل ځان د پاره تياري کوي (۴۴)

د دې آيت لاندې علمائے کرام فرمائي: زمونږه اَعمَال زمونږه د قبر بستره ده، په قبر کښې هيڅ دنيائي بستره نشته، د هغه ځائے بستره او تکيه زمونږه اَعمال دي، که هغه ښه وي او که بَد. ^([1])

قبر روزانہ یہ کرتی ہے پکار                                                                                                         مجھ میں ہیں کیڑے مکوڑے بےشُمار

یاد رکھ میں ہوں اندھیری کوٹھڑی                                                                       تجھ کو ہوگی مجھ میں سُن وَحشت بڑی

میرے اندر تُو اکیلا آئے گا                                                                                                   ہاں مگر  اعمال  لیتا  آئے  گا^([2])

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!            صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

د قبر ملګرے عمل دے

حضرت يزيد رقاشي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: ما ته دا خبره رارسيدلې ده چې کله مړے په قبر کښې کيښودے شي نو د هغه اَعمال د هغه نه راچاپيره شي، بيا الله پاک هغه اعمالو ته د وئيلو طاقت عطا کړي. هغه اَعمال خبرې شروع کړي او وائي: اے په قبر کښې يواځې پاتې کيدونکي انسانه! ستا ټول دوستان او بال بچ وروستو پاتې شول، نن ستا دوستان