Book Name:Shehar e Muhabbat

اَلْحَمْدُ لِلہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَالصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی خَاتَمِ النَّبِیّٖن

اَمَّا بَعْدُ! فَاَعُوْذُ بِاللہِ مِنَ الشَّیْطٰنِ الرَّجِیْمِ بِسْمِ اللہِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیْمِ

 وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا حَبِيۡبَ اللّٰه                                                   اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا رَسُوۡلَ اللّٰه

وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا نُوۡرَ اللّٰه                                                                                             اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا نَبِيَّ اللّٰه

نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ  (ترجمه: ما د سُنَّت اعتكاف نِيَّت وكړو)

د دُرُودِ پاک فضيلت

حضرت اَبُو فَضل قُومَسَاني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ډير لوئي عاشقِ رسول او نيک انسان وو، يو ځل د خراسان يو عاشقِ رسول هغوئي له راغلو او اوئې وئيل: اَلْحَمْدُ لِلّٰہ! زۀ پۀ مسجدِ نبوي شريف کښې اوده ووم چې پۀ ما باندې کرم وشو، عَرش ته تلونکي نبي، د جنّتونو سيل کوونکي نبي، د رَبّ محبوب نبي، مکي مَدَني، مُحَمَّدِ عربي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم زما پۀ خوب کښې تشريف راوړلو۔ د رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم مبارکو شونډو حرکت وکړو او د رحمت ګلونه راودوړيدل، خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ووفرمائيل: چې کله تۀ هَمَدان (ښار) ته لاړ شې نو اَبُو فَضل قُومَسَاني ته زما سلام ووايه۔ ما عرض وکړو: يا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! پۀ هغوئي باندې د دې کَرم څۀ وجه ده؟ اوئې فرمائيل: هغۀ پۀ ما باندې روزانه 100 کَرَته درود پاک لولي۔

سُبْحٰنَ اللہ! څومره ښکلے شان دے د هٰغه اوچتې مرتبې لرونکي چې نُورِ خُدا، امامُ الانبياء، محبوبِ خُدا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پرې سلام راليږي۔

پیام لے کے جو آئی صبا مدینے سے               مریضِ عشق کی لائی دوا مدینے سے

ملے ہمارے بھی دِل کو جلا مدینے سے کہ مہر و ماہ نے پائی ضیا مدینے سے