Book Name:Qabar Kaise Roshan Ho

ما باندې په غرور سره ګرځيدلې.[1]

قبر روزانہ یہ کرتی ہے پکار                                 مجھ میں ہیں کیڑے مکوڑے بیشمار

یاد رکھ میں ہوں اندھیری کوٹھڑی                      تجھ کو  ہوگی مجھ میں سُن وَحشت بڑی

میرے  اندر  تُو  اکیلا   آئے  گا                               ہاں  مگر  اعمال  لیتا  آئے  گا

گھپ اندھیری قبر میں جب جائے گا                 بے عمل!بے انتِہا گھبرائے گا

کر لے توبہ رب کی رحمت ہے بڑی                   قبر میں ورنہ سزا ہوگی کڑی[2]

صَلُّوۡا عَلَى الۡحَبِيۡب                                                                 صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى مُحَمَّد

اووايه تا زما د پاره څه تياري اوکړه

حضرت عبدُ الله بن عُبَيد رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: ما ته دا خبره رارسيدلې ده چې حضور نبئ پاک، صاحبِ لولاک صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: مړے چې کله په قبر کښې کيښودے شي نو هغه کښيني او د جنازې سره د راغلو [خلقو] د قدمونو آواز اوري، د ټولو نه مخکښې د هغه قبر د هغه سره خبرې کوي او وائي: اے ابنِ آدم! ستا دې بد وي آيا تۀ زما نه نۀ وې ويرولے شوے؟ آيا تا ته زما د تنګ والي، بدبو، وحشت او چينجو نه ويره نه وه ښودلے شوې؟ دا ما د ننئ ورځې د پاره تيارے کړے دے تۀ اووايه تا زما د پاره څه تياري کړې ده؟ [3]

د مرګ تياري اوکړئ!

د حضرت عبدُ الله بن عباس رَضِىَ اللهُ عَـنْهُما نه روايت دے چې رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم


 

 



[1]... مسندِ ابی یعلیٰ ، جلد:5، صفحہ:233 ، حدیث:6864۔

[2]... وسائلِ بخشش، صفحہ:711-712 ملتقطًا۔

[3]... زُهد لابن المبارک،  باب: ما یبشربہ المیت عند الموت…الخ، صفحہ:466، حدیث :160۔