Book Name:Ibrat Ke Namonay

انسانو! پاڻ تي دنيا جا دروازا بند رکو* توهان ايتري بادشاهت جا مالڪ ناهيو، جنهن جو مالڪ مان هيس * توهان ايترو عرصو زندھ نه رهندا جيترو عرصو مان رهيس* توهان ايترو جمع نه ڪري سگهندا، جيترو مون جمع ڪيو، ها! ها! ٻڌو....!! دنيا دوکيباز آهي، قاتل آهي، پنهنجي طلبگار کي رانديڪو بڻائيندي آهي، هي عجوبو ڏسي ڪري حضرت ابراهيم عَلَيۡهِ السَّلَام واپس تشريف کڻي ويا. ([1])

بے وفا دنیا پہ مت کر اِعتبار                                                                                               تُو اچانک موت کا ہوگا شکار

موت آکر ہی رہے گی یاد رکھ!                                                                                     جان جا کر ہی رہے گی یاد رکھ!

گر جہاں میں و برس تُو جی بھی لے                                                                     قبر میں تنہا قیامت تک رہے

جب فرشتہ موت کا چھا جائے گا                                                                            پھر بچا کوئی نہ تجھ کو پائے گا

موت آئی پہلواں بھی چل دئیے                                                                        خوبصورت نوجواں بھی چل دئیے

دنیا میں رہ جائے گا یہ دبدبہ تِرا                                                                                    زور تیرا خاک میں مل جائے گا([2])

صَلُّوْا عَلَی الْحَبیب! صَلَّی اللّٰہُ عَلٰی مُحَمَّد

پيارا اسلامي ڀائرو! اسان 2 حيرت انگيز واقعا ٻڌا، انهن ٻنهي واقعن مان اسان کي 2 اهم سبق سکڻ جي لاءِ ملن ٿا.

(1) دعا جو هڪ اَدب: وسيلو

پيارا اسلامي ڀائرو! پهريون واقعو ان خوش قسمت غلام جو هو، جنهن حضرت ابراهيم عَلَيۡهِ السَّلَام جي زيارت نه ڪئي هئي پر هو سندن عاشق هو ۽ ڏسو! ان جو عقيدو ڪيترو مضبوط هيو، يقين ڪيترو اعليٰ هيو، هُو حضرت ابراهيم عَلَيۡهِ السَّلَام جو وسيلو ڏئي ڪري دعائون ڪندو هيو ته سندن دعائون قبول ٿينديون هيون.


 

 



[1]...نَوَادِر القلیوبی، الحکایۃ الحادیۃ و الثلاثون بعد المائۃ...الخ، صفحہ:97، 98۔

[2]... وسائلِ بخشش، صفحہ:711 ملتقطاً۔