وي او که د نهې ورځ وي، زما پۀ کاميابۍ کښې داسې هيڅ بد ګماني خنډ [يعنې رکاوټ] نشي جوړيدے ولي؟ ځکه چې زما عقيده ده: حَسْبُنَا اللہُ وَ نِعْمَ الْوَکِیْل مونږ له الله پاک کافي دے او هغۀ څومره ښه حاجت روا ( يعنې کارونه صحيح کوونکے) دے۔

 کیوں کر نہ میرے کام بنیں غیب سے حسؔن                             بندہ بھی ہوں تو کیسے بڑے کارساز کا^([1])

څوک چې تَوَکُّل وکړي، الله پاک هغۀ له کافي دے

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! د حَسْبُنَا اللہُ مطلب پۀ اَصل کښې دا دے چې پۀ هر يو کار کښې چې د کاميابۍ مخالف کوم طاقتونه دي، يعنې زمونږ د کاميابۍ پۀ لاره کښې چې کوم خنډان [يعنې رکاوټونه] دي، بنده د هغې پروا ونکړي او پۀ زړۀ کښې دا يقين وکړي چې زما د پاره الله پاک کافي دے، چې هٰغه رَبِّ ذيشان زما مددګار دے، چې د هغۀ مدد راسره وي نو د دُنيا يو خنډ [يعنې رکاوټ] ما د کاميابۍ نه هيڅکله هم نشي منع کولے۔ د الله پاک پۀ رحمت باندې دا رښتونے او پوخ اعتماد هٰغه عظيم دولت دے، د کوم نه چې مونږ ته طاقت هم ميلاويږي، د کوم نه چې مونږ ته همت هم ميلاويږي، حوصله هم نصيب کيږي او هم د دې پۀ برکت بنده د هر مشکل نه پۀ اسانۍ سره تيريږي۔ الله پاک پۀ قرآنِ کريم کښې فرمائي:

وَ مَنْ یَّتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهٗؕ- (پارہ:28، الطلاق:3)

[مفهوم] ترجمهٴ کنزُ العِرفان: او څوک چې پۀ الله تَوَکُّل وکړي نو هغۀ د هغۀ د پاره کافي دے۔

سُبْحٰنَ اللہ! معلومه شوه چې که هر څنګه مشکلات وي، که هر څومره مصيبتونه راشي، که د کاميابۍ پۀ لاره کښې هر قِسمه خنډان [يعنې رکاوټونه] ولې نه وي، کوم خوش قِسمته چې پۀ الله پاک باندې يقين وکړي، رَبِّ کريم پۀ خپل رحمت سره د هغۀ د پاره کافي شي۔