Kar Saman Chalne Ka

Book Name:Kar Saman Chalne Ka

   هيءَ رات ته جيئن تيئن گذري وئي، اڳِين رات ٻيهر ڪمري مان آواز اچڻ لڳا، پٽن وري ڪمرو کوليو، ڏٺائون ته صندوق لُڏي رهي آهي، تنهنڪري صندوق لاٿي وئي، هاڻي کولي ڏٺائون ته پهريان واري نانگ کان به وڏو نانگ بادشاھ جي سيني تي ويٺو هو، وڏي حيراني ٿي، انهن وري ان نانگ کي ٻاهر ڪڍيو ۽ ماري ڇڏيو، صندوق وري بند ڪري لٽڪائي وئي.

  هيءَ ٻي رات به جيئن تيئن ڪري گذري وئي ٽِين رات ٿي، ڪمري مان وري آواز اچڻ شروع ٿيا، پٽن دروازو کوليو، صندوق هيٺ لاهي ڪري کولي ڏٺائون ته (خوف سبب انهن جا هوش خطا ٿي ويا جو) لوھي صندوق آهي، ان جي اندر هڪ تابوت آهي، ٻاهران صندوق بلڪل صحيح سلامت آهي پر ان تابوت جي اندر خوفناڪ باھه ڀڙڪي رهي آهي اهو خوفناڪ منظر ڏسي اهي سمجهي ويا ته قبر جي عذاب کان هرگز ڇوٽڪارو ناهي، تنهنڪري انهن بادشاھ جي لاش کي باقاعده قبر ۾ دفن ڪري ڇڏيو. ([1])

 

بحرِ غفلت یہ تیری ہستی نہیں                                                                                دیکھ جنّت اس قدر سستی نہیں

راہ گزر دنیا ہے یہ بستی نہیں                                                                                      جائے عیش و عشرت و مستی نہیں

ایک دن مرنا ہے ،آخر موت ہے

کر لے جو کرنا ہے ،آخر موت ہے

ہے یہاں سے تجھ کو جانا ایک دن                                                              قبر میں ہو گا ٹھکانہ ایک دن

منہ خدا کو ہے دکھانا ایک دن                                                                                     اب نہ غفلت میں گنوانا ایک دن

ایک دن مرنا ہے ،آخر موت ہے

کر لے جو کرنا ہے ،آخر موت ہے

آخرت کی فکر کرنی ہے ضرور                                                                                    جیسی کرنی، ویسی بھرنی ہے ضرور


 

 



[1]...سلوۃ العارفین،جلد: 2، صفحہ: 231۔