Book Name:ALLAH Aur Rasool Ke Sher Hazrat Ameer Hamza
اَلْــحَـمْـدُ لـِلّٰـهِ رَبِّ الْـعٰـلَـمِیْنَ وَ الـصَّـلٰـوۃُ وَالــسَّـلَامُ عَـلٰـی خَاتَمِ النَّبِیِّيْنط
اَمَّا بَـعْدُ فَـاَعُوْذُ بِـالـلّٰـهِ مِـنَ الـشَّيْطٰنِ الـرَّجِیْمِط بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیْمط
وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا حَبِيۡبَ اللّٰه اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا رَسُوۡلَ اللّٰه
وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا نُوۡرَ اللّٰه اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا نَبِيَّ اللّٰه
نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ (ترجمه: ما د سُنَّت اعتكاف نِيَّت وكړو)
د مسلمانانو د خوږې مور جانې حضرت عائشه صِدِّيقه رَضِىَ اللهُ عَـنْها نه روايت دے، رسولِ رحمت، شفيعِ اُمَّت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: کله چې بنده پۀ ما باندې درودِ پاک لولي نو د دې پۀ برکت سره يوه فرښته د الله پاک پۀ بارګاه کښې حاضريږي، د هٰغه فرښتے د پاره حکم کيږي: دا زما د بنده د قبر خوا له يوسه! چې دا زما د بنده د پاره د بخښنې دُعا کوي او زما د بنده سترګې پري يخيږي۔ ([1])
ذاتِ والا پہ بار بار دُرود بار بار اور بے شُمار دُرود
قبر میں خوب کام آتی ہے بیکسوں کی ہے یارِ غار دُرود([2])
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
پۀ حديثِ پاک کښې دي: اِنَّمَا الْاَعْمَالُ بِالنِّیَّات د اعمالو دار و مدار پۀ نيتونو دے۔ ([3])