(4): د سترګو مبارکو معجزې

خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! اوس راځئ! د محبوبِ خُدا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم د مبارکو سترګو شان اورو:

د مبارکو سترګور حُسن او جمال

 * د سرکارِ عالي وقار، د مکې مدينې د تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم مبارکې سترګې لوئے او تَکې تورې وې ^([1]) * د مبارکو سترګو په سپينه حِصه کښې ئې سرې کرښې وې ^([2]) * او د هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم سترګې مبارکې قدرتي طور تورې وې (يعني هغوئي به په سترګو کښې رانجه پورې کول خو د رانجو پورې کولو حاجت نه وو) ^([3]) * حضرت عبد الله بن عبّاس رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ فرمائي: د خوږ آقا، د مکې مدينې د مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم د وړوکوالي مبارک زمانہ وہ، نور ماشومان چې به کله د خوب نه راپاڅيدل نو د هغوئي ويخته به ګَډ وَډ وو او سترګې به ئې خوبَوَلې وې، خو رسولِ خُدا، احمدِ مجتبیٰ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم چې به کله د خوب نه راپاڅيدلو نو سر مبارک به ئې په تيلو غوړ او په سترګو کښې به ئې رانجه پورې وو۔ ^([4])

    د آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم  د ليدلو مبارک انداز

 * زمونږه د خوږ نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه وَسَلَّم عادت مبارک وو چې هغوئي به د حيا نه سترګې ښکته ساتلې او کله چې به ئې چاته کتل نو عادت مبارک ئې دا وو چې د سترګو په ګوَټونو کښې به ئې کتل۔ ^([5])

نیچی آنکھوں کی شَرْم و حَیا پر دُرود               اُونچی بِینی کی رِفْعَت پہ لاکھوں سلام^([6])

وړاندې وروستو به ئې يو شان ليدل

 * د مشهور صحابئ رسول حضرت ابو هريره رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ نه راويت دے، فرمائي چې: يوه ورځ نبئ اکرم، نورِ