چې کوم مدد فرمائي، هغه هم پۀ حقيقت کښې د الله پاک مدد دے، د غير الله مدد نه دے۔ الله پاک فرمائي:

فَاِنَّ حَسْبَكَ اللّٰهُؕ-هُوَ الَّذِیْۤ اَیَّدَكَ بِنَصْرِهٖ وَ بِالْمُؤْمِنِیْنَۙ(۶۲) (پارہ:10، الانفال:62)

[مفهوم] ترجمهٴ کنزُ العِرفان: نو بے شکه الله تاسو لره کافي دے، هُم هغۀ دے چا چې د خپل مدد او د مسلمانانو پۀ ذريعه ستاسو تائيد وکړو۔

معلومه شوه چې زمونږ د پاره الله پاک کافي دے، څنګه کافي دے؟ داسې چې کله هغۀ زمونږ سره خپل خاص مدد کوي، زمونږ د پاره غيبي اسباب پيدا کوي او کله داسې کافي کيږي چې څوک نيک مؤمن زمونږه مددګار جوړوي۔ لہٰذا که الله پاک زمونږ د پاره غيبي اسباب پيدا کړي، نو بيا هم الله پاک زمونږ د پاره کافي دے او که رَبِّ کريم غوث او خواجه، داتا حضور او اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْهم وغيره اوليائے کرام زمونږه مددګار جوړ کړي، نو بيا هم زمونږ د پاره هم الله کافي دے۔ زمونږ خو د رَبّ مدد پکار دے، که هغه غيبي ميلاويږي که د نبيانو، وليانو پۀ ذريعه ميلاويږي، هر قِسمه مو قبول دے۔

اعلیٰ حضرت اِمامِ اهلِسُنَّت اِمام احمد رضا خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي:

وہی ربّ ہے جس نے تجھ کو ہَمہ تن کرم بنایا                                                               ہمیں بھیک مانگنے کو تِرا آستاں بتایا

تجھے    حمد    ہے    خدایا^([1])

وضاحت: اے خوږه آقا او مولیٰ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! زمونږه پروردګار خو بس هم هٰغه يواځے رَبُّ العَالَمِين دے کوم چې تاسو د سر نه واخله تر ښپو مبارکو پورې کرم او ټول تن بخښنه او عطا جوړه کړې يئ او دې وَحدَه لَا شَرِيک مونږ ته * د کرم د خيرات * د ګناهونو د بخښنې * او د شفاعت د خير غوښتو د پاره ستاسو د بارګاه لاره ښودلې ده۔ او تاسو ته يـې دا شان عطا کړے دے چې د دواړو جهانونو خزانې