Book Name:Rah e Khuda Mein Safar Ke Fazail
۾ ارشاد ٿيو: جنهن کان ٿي سگهي مديني ۾ مري ڇو ته جيڪو مديني ۾ مرندو مان ان جي شفاعت ڪندس.
طیبہ میں مَر کے ٹھنڈے چلے جاؤ آنکھیں بند سیدھی سڑک یہ شہرِ شفاعت نگر کی ہے
وضاحت! جيڪو طيبه ۾ مري ان جي لاء خوشخبري آهي ته اکيون بند ڪري ٿڌي ٿڌي رستي تي هلندو رهي ڇوته هن رستي ۾ ڪو موڙ ناهي هي رستو سڌو شفاعت نگر ويندو آهي
هي صحابي رضي الله عنه جيڪو مديني ۾ پيدا ٿيو ۽ مديني ۾ ئي رهيو ۽ مديني ۾ ئي وصال ڪري ويو، پياري آقا، مڪي مدني مصطفيٰ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم انهن کي فرمايو: ڪاش! هي پنهنجي ڄمڻ واري شهر ۾ وصال نه ڪري ها.
ان جو مطلب هي ناهي ته ڪاش! هي مديني ۾ نه مري ها بلڪ علماءِ ڪرام فرمائن ٿا: هن فرمانِ مصطفي جو مطلب هي آهي ته ڪاش! هن جي پيدائش ڪنهن ٻي شهر ۾ ٿئي ها، پوء هي اتان کان راه خدا ۾ سفر ڪري مديني اچي ها ۽ مديني ۾ انتقال ڪري وڃي ها، ائين ان جي پيدائش جي جڳهه کان مديني تائين جيڪا زمين هجي ها اوتري زمين هن کي جنت ۾ ملي ها.[1]
میں جو یُوں مدینے جاتا تَو کچھ اور بات ہوتی کبھی لوٹ کر نہ آتا تو کچھ اور بات ہوتی
صَلُّوْا عَلَی الْحَبِیْب! صَلَّی اللہُ عَلٰی مُحَمَّد
مان مدني قافلي سان گڏ آيو آهيان
حيدرآباد (سنڌ،پاڪستان) جو واقعو آهي ، هڪ دنيادار نوجوان هو ان کي ڪنهن اسلامي ڀاء نيڪي جي دعوت ڏني ۽ مدني قافلي ۾ سفر جي ترغيب ڏياري. ان ماڊرن نوجوان جو ذهن ٺهي ويو ۽ ان سچي دل سان مدني قافلي جي لاء نالو