Book Name:Duniya 4 Logon Ki Hai
کښې يـې د ټولو داسې راهنمائي وفرمائيله چې د دُنيا او د اخرت د پاره کافي ده۔ بيا مونږه ولې اونه وايو:
میں نثار تیرے کلام پر، ملی یُوں تو کس کو زباں نہیں
وہ سخن ہے جس میں سخن نہ ہو، وہ بیاں ہے جس کا بیاں نہیں([1])
وضاحت: يا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! زۀ ستاسو د خبرو نه قربان شم، پۀ دُنيا کښې ډير لوئي د ژبو او کلام پوهان تير شوي دي خو چې څنګه خبرې تاسو فرمايئ داسې خبرې کول او چې څنګه بيان تاسو فرمايئ، داسې بيان کول د چا د وَس خبره نۀ ده۔
صَلُّوْا عَلَی الْحَبِیْب! صَلَّی اللہُ عَلٰی مُحَمَّد
خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! دلته عام طور يو بحث پۀ معاشره کښې روان وي، * د بعضې خلقو ذهن وي چې وروره! پيسه پکار ده، د پيسے نه بغير هيڅ ژوند نشته * بعضې کوم چې د مذهبي ذهن والا خلق وي، هغوئي وائي: پۀ پيسه کښې څۀ دي، دا خو د لاس خِيرے دے * بعضې وخت دا سوال هم ذهن ته راځي چې مالداره د ډير فضيلت والا دے او که غريب د ډير فضيلت والا دے؟ خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم طرف بدل کړو، پۀ دې حديثِ پاک کښې يـې دا سبق راکړو چې نۀ مالداره کيدل فضيلت دے، او نۀ غريب کيدل څۀ فضيلت دے، د بنده سره که مال وي او که نۀ وي، فضيلت والا هغۀ دے د چا مقصد چې د الله پاک رضا وي۔
داسې څومره غريبانان دي کوم چې پۀ جونګړو کښې اوسيږي خو خوبونه د